Dynamic Host Configuration Protocol) DHCP) (پروتکل پیکربندی پویای میزبان) یک پروتکل مدیریت سریع، اتوماتیک و مرکزی برای توزیع آدرس های IP در یک شبکه می باشد.
DHCP همچنین برای پیکربندی سابنت مسک (Subnet Mask)، گیتوی پیش فرض (Default Gateway) و اطلاعات سرور DNS در دیوایس استفاده می شود.
یک سرور DHCP برای انتشار آدرس های منحصر به فرد IP استفاده می شود و به طور خودکار اطلاعات دیگر شبکه را پیکربندی می کند. در بیشتر خانه ها و کسب و کارهای کوچک، روتر به عنوان سرور DHCP عمل می کند. در شبکه های بزرگ، یک کامپیوتر تنها ممکن است به عنوان سرور DHCP فعالیت داشته باشد.
عملکرد DHCP به این صورت است که یک رنج IP برای DNS سرور تعریف می شود که کلاینتا ها بتوانند ا آن رنج، IP برای خود ست کنند.
هر کلاینت IP منحصر به فردی را دریافت میکند که با بقیه متفاوت است و این متفاوت بودن IP برای جلوگیری از ایجاد Loop در شبکه بسیار ضروری است.
هنگامی که یک دستگاه روشن و متصل به شبکه ی دارای سرور DHCP است، یک درخواست به نام درخواست DHCP Discover ارسال میکند
پس از اینکه بسته DISCOVER به سرور DHCP می رسد، سرور تلاش می کند تا آدرس IP که دستگاه می تواند استفاده کند را نگه دارد و سپس یک بسته ی DHCP Offer را به کلاینت ارائه میکند.
پس از آن، کلاینت یک DHCP Requst برای DHCP ارسال می کند تا آدرس IP را بپذیرد و سرور یک (ACK (Acknowledge مبنی بر تایید ست شدن IP روی دیوایس و مدت زمان باقی ماندن IP برای گرفتن IP جدید ارسال میکند.
اگر سرور تصمیم بگیرد که دستگاه نمی تواند آدرس IP را داشته باشد، یک NACK به معنی موفقیت آمیز نبودن درخواست ارسال می کند.
البته لازم به ذکر است که این پروسه بسیار سریع طی میشود و شما شاهد انجام مراحل آن نیستید و فقط نتیجه ی نهایی که ست شدن IP روی کلاینت است را شاهد خواهید بود.
استفاده از DHCP همچنین مدیریت شبکه را بسیار ساده تر می کند. هر دستگاه در شبکه می تواند یک آدرس IP به همراه تنظیمات پیش فرض خود، که برای دریافت یک آدرس به صورت خودکار تنظیم شده است، دریافت کند.
در اغلب موارد، هنگامی که یک دستگاه یک آدرس IP اختصاص داده شده توسط یک سرور DHCP، دریافت میکند، آن آدرس IP هر بار که دستگاه به شبکه وصل می شود، تغییر می کند و IP جدیدی برای آن اختصاص داده می شود.
اگر چه مزایای زیادی برای استفاده از DHCP وجود دارد،ولی دیوایس هایی نظیر پرینتر ها و فایل سرور ها که نیاز به دسترسی دائمی دارند، نباید از DHCP آی پی دریافت کنند و بهتر است به صورت دستی (Static) برای آنها IP ست شود.
به طور مثال اگر پرینتری که از طریق DHCP آی پی گرفته است برای مدتی از شبکه خارج شود و با اتصال مجدد به شبکه، آی پی جدیدی بگیرد، دسترسی پرینتر برای تمام سیستم هایی که به آن متصل شده اند، از بین میرود و تک تک باید مجددا از نو کانفیگ شوند که این کاری زمان بر و طولانی خواهد بود .
از آنجا که DHCP آدرس IP را برای یک دوره زمانی مشخص روی کلاینت ها ست میکند، با استفاده از دستور ipconfig /all میتوان اطلاعات کامل کارت شبکه ی سیستم را مانیتور کرد .
در یک شبکه هم میتون از آی پی های استاتیک استفاده کرد و هم داینامیک به شرطی که هنگام ست کردن آی پی به صورت دستی، از آی پی تکراری استفاده نشود.
اگر به هر دلیلی کلاینت نتواند از DHCP آی پی بگیرد از رنج 169.254.0.1 تا 169.254.255.254 آی پی موقت دریافت میکند که به آن APPIPA گفته می شود.
*** بخش کانفیگ سرور (همراه برآورد هزینه) در سایت شرکت آرین وب ایرانیان راه اندازی شد، برای خرید سرور به این بخش مراجعه نموده و یا با واحد فروش سرور تماس بگیرید.
